"Historija sugeriše [...] da je ugnjetavanje na različite načine i stepene, naročito u službi hijerarhije, integralni aspekt pravnih sistema. Pravo u državama je organizovani sistem prinudne moći i pojedinci i društvene grupe prirodno teže da koriste tu moć u službu svojih ciljeva. Dominantni aspekt prava kroz historiju jeste služba političkoj i ekonomskoj moći, društvenoj stratifikaciji, i nejednakosti [...] Pažnja usmjerena na zbiljsko funkcionisanje prava kroz vrijeme i prostor pokazuje da su pravni sistemi i nejednakost povezani, gdje prvi pomaže da konstituiše drugog. Državni pravni sistemi su aspekt funkcionalne diferencijacije unutar društvene složenosti, uzimajući institucionalizovanu formu da organizira primjenu prinudne moći u političkom ustroju. Ova moć se koristi u dobre i loše svrhe. Pravni pozitivisti koji pišu o prirodi prava naglašavaju da pravne institucije služe društvenim funkcijama. Kritički teoretičari naglašavaju da pravo učvršćuje, normalizira, i provodi hijerarhiju i nejednakost unutar složenih društava, uz ideološku podršku kulturnih, religijskih i političkih vjerovanja. Glavna struja i kritički pogled naglašavaju svaki u svoju ruku jednu stranu prava, umanjujući drugu. Potpuno razumijevanje vidi obje strane prava." (Insights about the Nature of Law from History)
"Konteksti u kojima članovi [...] grûpa koriste pojam ugnjetavanja da opišu nepravde njihove situacije sugeriše da ugnjetavanje imenuje u suštini porodicu koncepata i uslova, koje ja dijelim u pet kategorija: eksploatacija, marginalizacija, bespomoćnost, kulturalni imperijalizam, i nasilje." (Pravda i politike razlike)
"Država je mašina za ugnjetavanje jedne klase od strane druge klase, mašina pomoću koje jedna klasa drži u pokornosti druge potčinjene klase." (O državi)
