Apsurdno rasuđivanje
Apsurdno rasuđivanje je prvo poglavlje iz djela Mit o Sizifu, koje se može smatrati kao zasebni produženi esej, francuskog književnika Alberta Kamija. Ovo poglavlje se sastoji iz četiri podnaslova: Apsurd i samoubistvo, Apsurdni zidovi, Filozofsko samoubistvo i Apsurdna sloboda.
- "Postoji samo jedan istinski ozbiljan filozofski problem: samoubistvo. Odgovor na suštinsko pitanje filozofije jeste zapravo razmišljanje o tome da li život vrijedi ili ne vrijedi da se proživi. Sva ostala pitanja - da li svijet ima tri dimenzije, da li duh ima devet ili dvanaest kategorija - dolaze nakon toga. To su igrarije, treba najprije da se odgovori na ovo suštinsko pitanje." (Apsurd i samoubistvo)
- "Takav čin priprema se u tišini srca, poput nekog velikog djela. Ni sam čovjek za njega ne zna. Jedne večeri, on puca ili se davi." -(Apsurd i samoubistvo)
- "Razmišljanje o samoubistvu daje mi, dakle, priliku da postavim problem koji me jedino i zanima: postoji li logika sve do smrti?" -(Apsurd i samoubistvo)
- "Kao i velika djela, i duboka osjećanja uvijek znače mnogo više nego što su svjesna da to kazuju." (Apsurdni zidovi)
- "Svi veliki postupci i sve velike misli imaju beznačajne začetke." (Apsurdni zidovi)
- "Apsurd se rađa iz ove suprotstavljenosti između ljudskog poziva i bezumne tišine svijeta. Upravo tu je ono što ne treba da zaboravimo. Upravo tu je ono čega treba da se čvrsto držimo, jer sve posljedice jednog života mogu odatle da proisteknu. Iracionalno, ljudska nostalgija i apsurd koji izbija iz njihove suprotstavljenosti, eto tri glavna lika drame koja treba nužno da završi sa svom logikom za koju je život sposoban." (Apsurdni zidovi)